Musimy także zasygnalizować możliwość wprowadzenia w przyszłości do regulacji Ordynacji podatkowej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, która będzie miała na celu uszczelnienie systemu podatkowego.
Definicja znaku towarowego
Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, pod warunkiem że nadaje się ono do odróżnienia towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być nazwa, symbol, grafika, adres domenowy, a także sama kompozycja kolorystyczna czy forma przestrzenna.
@@
Przedsiębiorcy mogą uzyskać urzędową ochronę na oryginalny kształt towaru lub opakowania, a nawet melodię lub inny sygnał dźwiękowy, który jest wykorzystywany przykładowo w reklamach. Przedmiotem ochrony może być jednak tylko znak towarowy jako całość, a nie fragment (część) tego oznaczenia handlowego, niezależnie od jego kompozycji.
Znak towarowy na gruncie przepisów podatkowych
Znak towarowy traktowany jest przez prawo podatkowe jako wartość niematerialna i prawna. Zgodnie zatem z ustawami podatkowymi podlega on amortyzacji (art. 22b ust. 1 ustawy o PIT, art. 16b ust. 1 ustawy o CIT). Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od jego wartości początkowej. Warunkiem jest jednak konieczność posiadania zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym znaku towarowego i konieczność uzyskania prawa własności do tego znaku w drodze innej niż wytworzenie go we własnym zakresie, tj. w toku rozwoju przedsiębiorstwa.
W tym miejscu wskazujemy, iż w ostatnim czasie pojawiają się interpretacje indywidualne Ministra Finansów, wskazujące na możliwość amortyzacji jeszcze niezarejestrowanego znaku. W takiej sytuacji podatnik może bowiem zaliczyć poniesione wydatki jedynie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Należy go zatem nabyć (np. zakup, darowizna, aport), a następnie wpisać do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Nabyte znaki towarowe muszą spełnić także dodatkowe warunki, tj.:
Możliwe działania optymalizacyjne związane z wykorzystaniem znaku towarowego
Poniżej przedstawiamy wybrane rozwiązania, które opracowaliśmy i wdrażaliśmy w różnego rodzaju strukturach w zakresie optymalizacji podatkowej znaków towarowych. Należy podkreślić, iż są one w pełni z obecnie obowiązującymi regulacjami prawa podatkowego i nie zmierzają do jakiegokolwiek obejścia prawa.
Podstawowym rozwiązaniem jest optymalizacja podatkowa znaków towarowych z wykorzystaniem odpowiednich krajowych struktur podatkowych. Chodzi o stworzenie struktury, która będzie pozwalała na użytkowanie znaku towarowego przez jego dotychczasowego posiadacza, we współpracy z podmiotem utworzonym na potrzeby tej optymalizacji, w oparciu o stosowanie sformułowane umowy cywilnoprawne. Proces ten polega na utworzeniu nowego podmiotu (spółki prawa handlowego) i wniesieniu do jego majątku aportem znaku towarowego. Należy zaznaczyć, że operacja ta może zostać przeprowadzona w sposób neutralny podatkowo. Dzięki temu nowo utworzona spółka generować będzie koszt w postaci odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego aportem znaku. Koszt ten będzie kompensowany niejako z przychodem uzyskanym w związku z odpłatnym udostępnieniem znaku, jego pierwotnemu posiadaczowi. W tym przypadku główną korzyścią jest zwiększenie kosztów podatkowych dotychczasowego posiadacza znaku towarowego, a tym samym realne obniżenie zobowiązań podatkowych.
Inne, nieco bardziej skomplikowane rozwiązanie, polega na podjęciu działań podobnych do wskazanych w powyższym akapicie, jednak wykorzystuje ono także system podatkowy innych krajów. Rozwiązanie to odróżnia się tym, iż nowo utworzony na potrzeby optymalizacyjne podmiot (również spółka prawa handlowego danego kraju) ulokowany zostaje w innym kraju, o korzystnej jurysdykcji podatkowej. Generuje on koszt w postaci odpisów amortyzacyjnych od wartości znaku i osiąga przychody z tytułu udostępnienia podmiotowi polskiemu (pierwotnemu posiadaczowi znaku), z tym że w tym przypadku korzystne jest osiąganie na tej transakcji istotnego zysku przez spółkę zagraniczną. Dodatkową korzyścią – poza zwiększeniem kosztów podatkowych dotychczasowego posiadacza – jest bowiem w tym przypadku możliwość generowania zysku zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, wynikającego z wykorzystywania znaku towarowego.
Inną alternatywą pewnej optymalizacji podatkowej przy użyciu instytucji znaków towarowych jest jej przeprowadzenie z wykorzystaniem tzw. „zerowych grup podatkowych”. Proces ten jest nieco bardziej skomplikowany i wymaga większego nakładu pracy. Jest on właściwy dla sytuacji, gdy znak towarowy wytwarzany jest poza majątkiem przedsiębiorstwa. Składa się z dwóch zasadniczych etapów. Pierwszym z nich jest co do zasady darowizna na rzecz podmiotu kwalifikowanego do tzw. „zerowej grupy podatkowej”, natomiast drugi polega na wniesieniu przez obdarowanego otrzymanego w darowiźnie znaku do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Główną korzyścią jest możliwość aktywowania wartości znaku jako kosztu podatkowego.
Musimy również zasygnalizować możliwość wprowadzenia w przyszłości do regulacji Ordynacji podatkowej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, która będzie miała na celu uszczelnienie systemu podatkowego. Klauzula ta może utrudnić przeprowadzenie działań optymalizacyjnych. Zgodnie z aktualnymi informacjami stosowne przepisy w tym zakresie mogą wejść w życie z początkiem roku 2015. W związku z tym warto rozważyć przyśpieszenie podjęcia odpowiednich kroków w celu uzyskania korzyści podatkowych.
Autorzy:
Jakub Boberski, Michał Gabrysiak
Tax Advisors Group Sp. z o.o.
Definicja znaku towarowego
Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, pod warunkiem że nadaje się ono do odróżnienia towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być nazwa, symbol, grafika, adres domenowy, a także sama kompozycja kolorystyczna czy forma przestrzenna.
@@
Przedsiębiorcy mogą uzyskać urzędową ochronę na oryginalny kształt towaru lub opakowania, a nawet melodię lub inny sygnał dźwiękowy, który jest wykorzystywany przykładowo w reklamach. Przedmiotem ochrony może być jednak tylko znak towarowy jako całość, a nie fragment (część) tego oznaczenia handlowego, niezależnie od jego kompozycji.
Znak towarowy na gruncie przepisów podatkowych
Znak towarowy traktowany jest przez prawo podatkowe jako wartość niematerialna i prawna. Zgodnie zatem z ustawami podatkowymi podlega on amortyzacji (art. 22b ust. 1 ustawy o PIT, art. 16b ust. 1 ustawy o CIT). Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od jego wartości początkowej. Warunkiem jest jednak konieczność posiadania zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym znaku towarowego i konieczność uzyskania prawa własności do tego znaku w drodze innej niż wytworzenie go we własnym zakresie, tj. w toku rozwoju przedsiębiorstwa.
W tym miejscu wskazujemy, iż w ostatnim czasie pojawiają się interpretacje indywidualne Ministra Finansów, wskazujące na możliwość amortyzacji jeszcze niezarejestrowanego znaku. W takiej sytuacji podatnik może bowiem zaliczyć poniesione wydatki jedynie bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Należy go zatem nabyć (np. zakup, darowizna, aport), a następnie wpisać do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Nabyte znaki towarowe muszą spełnić także dodatkowe warunki, tj.:
- nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu ich przyjęcia do używania,
- przewidywany okres ich używania wynosi więcej niż rok,
- będą wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
- stanowić prawo określone w ustawie Prawo własności przemysłowej.
Możliwe działania optymalizacyjne związane z wykorzystaniem znaku towarowego
Poniżej przedstawiamy wybrane rozwiązania, które opracowaliśmy i wdrażaliśmy w różnego rodzaju strukturach w zakresie optymalizacji podatkowej znaków towarowych. Należy podkreślić, iż są one w pełni z obecnie obowiązującymi regulacjami prawa podatkowego i nie zmierzają do jakiegokolwiek obejścia prawa.
Podstawowym rozwiązaniem jest optymalizacja podatkowa znaków towarowych z wykorzystaniem odpowiednich krajowych struktur podatkowych. Chodzi o stworzenie struktury, która będzie pozwalała na użytkowanie znaku towarowego przez jego dotychczasowego posiadacza, we współpracy z podmiotem utworzonym na potrzeby tej optymalizacji, w oparciu o stosowanie sformułowane umowy cywilnoprawne. Proces ten polega na utworzeniu nowego podmiotu (spółki prawa handlowego) i wniesieniu do jego majątku aportem znaku towarowego. Należy zaznaczyć, że operacja ta może zostać przeprowadzona w sposób neutralny podatkowo. Dzięki temu nowo utworzona spółka generować będzie koszt w postaci odpisów amortyzacyjnych od otrzymanego aportem znaku. Koszt ten będzie kompensowany niejako z przychodem uzyskanym w związku z odpłatnym udostępnieniem znaku, jego pierwotnemu posiadaczowi. W tym przypadku główną korzyścią jest zwiększenie kosztów podatkowych dotychczasowego posiadacza znaku towarowego, a tym samym realne obniżenie zobowiązań podatkowych.
Inne, nieco bardziej skomplikowane rozwiązanie, polega na podjęciu działań podobnych do wskazanych w powyższym akapicie, jednak wykorzystuje ono także system podatkowy innych krajów. Rozwiązanie to odróżnia się tym, iż nowo utworzony na potrzeby optymalizacyjne podmiot (również spółka prawa handlowego danego kraju) ulokowany zostaje w innym kraju, o korzystnej jurysdykcji podatkowej. Generuje on koszt w postaci odpisów amortyzacyjnych od wartości znaku i osiąga przychody z tytułu udostępnienia podmiotowi polskiemu (pierwotnemu posiadaczowi znaku), z tym że w tym przypadku korzystne jest osiąganie na tej transakcji istotnego zysku przez spółkę zagraniczną. Dodatkową korzyścią – poza zwiększeniem kosztów podatkowych dotychczasowego posiadacza – jest bowiem w tym przypadku możliwość generowania zysku zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym, wynikającego z wykorzystywania znaku towarowego.
Inną alternatywą pewnej optymalizacji podatkowej przy użyciu instytucji znaków towarowych jest jej przeprowadzenie z wykorzystaniem tzw. „zerowych grup podatkowych”. Proces ten jest nieco bardziej skomplikowany i wymaga większego nakładu pracy. Jest on właściwy dla sytuacji, gdy znak towarowy wytwarzany jest poza majątkiem przedsiębiorstwa. Składa się z dwóch zasadniczych etapów. Pierwszym z nich jest co do zasady darowizna na rzecz podmiotu kwalifikowanego do tzw. „zerowej grupy podatkowej”, natomiast drugi polega na wniesieniu przez obdarowanego otrzymanego w darowiźnie znaku do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Główną korzyścią jest możliwość aktywowania wartości znaku jako kosztu podatkowego.
Musimy również zasygnalizować możliwość wprowadzenia w przyszłości do regulacji Ordynacji podatkowej klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania, która będzie miała na celu uszczelnienie systemu podatkowego. Klauzula ta może utrudnić przeprowadzenie działań optymalizacyjnych. Zgodnie z aktualnymi informacjami stosowne przepisy w tym zakresie mogą wejść w życie z początkiem roku 2015. W związku z tym warto rozważyć przyśpieszenie podjęcia odpowiednich kroków w celu uzyskania korzyści podatkowych.
Autorzy:
Jakub Boberski, Michał Gabrysiak
Tax Advisors Group Sp. z o.o.
