Zatrudnianie pracowników – obowiązki wobec ZUS
Firmy zatrudniające pracowników muszą spełnić określone obowiązki wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące rozliczania za pracowników składek na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, chorobowe i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Na podstawie art. 43 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (u.s.u.s.) przedsiębiorca, który po raz pierwszy zatrudnił pracownika zobowiązany jest do zgłoszenia się w ZUS jako płatnik składek. Ma na to siedem dni od dnia zatrudnienia. Dodatkowo, każdy następny zatrudniony przez firmę pracownik powinien być zgłoszony przez pracodawcę do ZUS także w ciągu siedmiu dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia – zatrudnienia pracownika na umowę o pracę lub zawarcia z nim umowy zlecenia.
@@
Kolejny obowiązek pracodawcy wynika z art. 41 u.s.u.s., zgodnie z którym płatnik-przedsiębiorca powinien po upływie każdego miesiąca przekazywać do ZUS imienne raporty miesięczne, za każdego zatrudnionego pracownika.
Na podstawie art. 46 u.s.u.s. pracodawca zobowiązany jest także do obliczania, potrącania z dochodów pracownika, rozliczania i opłacania składek za pracowników, za każdy miesiąc kalendarzowy. Rozliczenie to musi być dokonane w formie deklaracji rozliczeniowej.
Wszystkie wymienione obowiązki – zgodnie z art. 47 u.s.u.s. – powinny być zrealizowane do 15 dnia następnego miesiąca (w przypadku opłacania składek wyłącznie za siebie – do 10 dnia następnego miesiąca).
Zatrudnianie pracowników – obowiązki pracodawcy wobec Urzędu Skarbowego
Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnikiem jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna, zobowiązana do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Na tej podstawie, zgodnie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) przedsiębiorcy zatrudniający pracowników zobligowani są obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy każdego zatrudnionego pracownika.
Zgodnie z art. 38 PIT, płatnicy w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, muszą wpłacić kwoty zaliczek do urzędu skarbowego właściwego według siedziby spółki bądź miejsca zamieszkania przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą.
Przedsiębiorcy, do 31 stycznia każdego roku, zobowiązani są przesłać do właściwego miejscowo urzędu skarbowego, na formularzu PIT-4R, roczną deklarację dotyczącą pobranych zaliczek na poczet podatku dochodowego. Dodatkowo, do końca lutego każdego roku pracodawca ma obowiązek złożyć w urzędzie skarbowym i przekazać pracownikom formularze PIT-11.
Należy pamiętać, że przy zmianie siedziby przedsiębiorstwa, podmiot ma obowiązek powiadomić nowy Urząd Skarbowy o tej okoliczności.
Należy też zwrócić uwagę na obowiązki pracodawcy wobec urzędów, mające swoje źródło w Kodeksie pracy (kp). Na podstawie art. 234 i 235 kp pracodawca musi zawiadomić inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy, jak również o każdym przypadku podejrzenia choroby zawodowej.
Wytwarzanie odpadów i korzystanie ze środowiska – obowiązki wobec marszałka województwa
W związku z uchwaleniem nowej ustawy z 14 grudnia 2012 roku o odpadach (u.o.), ze szczególną uwagą należy przyjrzeć się obowiązkom z niej wynikającym. Przedsiębiorcy często nie przykładają należytej uwagi do przepisów dotyczących ochrony środowiska i gospodarowania odpadami. Niesłusznie, z regulacji tych wynikają bowiem rozległe obowiązki, których niedopełnienie usankcjonowane jest karami finansowymi.
Organem administracji publicznej odpowiedzialnym za odbieranie sprawozdań od przedsiębiorców dotyczących korzystania ze środowiska naturalnego, wytwarzania odpadów i gospodarowaniem nimi jest marszałek województwa właściwy dla siedziby podmiotu.
koniec_str_1#
W polskim systemie prawnym obowiązuje generalna zasada, że podmiot korzystający ze środowiska (wytwarzający odpady lub zanieczyszczający środowisko) zobowiązany jest do poniesienia kosztów związanych z ich ponownym przetworzeniem bądź neutralizacją. W związku z powyższym, na podstawie art. 66 u.o. posiadacz-wytwórca odpadów, a zatem każdy, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów, powinien prowadzić ich ewidencję. Zgodnie z art. 76 u.o., do 15 marca każdego roku przedsiębiorcy powinni złożyć marszałkowi województwa na odpowiednim formularzu sprawozdanie o wytworzonych odpadach i sposobie ich zagospodarowania. Zobligowani do tego są m.in. przedsiębiorcy zobowiązani do prowadzenia ewidencji odpadów, podmioty objęte ustawą z 11 maja 2001 roku o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, firmy wprowadzające na teren Polski pojazdy, sprzęt elektryczny i elektroniczny, baterie lub akumulatory.
Należy przy tym wskazać na dyspozycję art. 71 u.o., zgodnie z którym podmioty wytwarzające odpady niebezpieczne w ilości do 100 kg rocznie oraz inne odpady w ilości do 5 ton rocznie mogą prowadzić uproszczoną ewidencję odpadów w formie karty przekazania odpadów. Z prowadzenia ewidencji w całości zwolnieni są przedsiębiorcy, którzy wytwarzają tylko odpady komunale (art. 66 u.o.), jak też przedsiębiorcy wytwarzający odpady wyszczególnione w rozporządzeniu Ministra ¦rodowiska z 11 grudnia 2001 roku w spawie rodzajów odpadów lub ich ilości – nie mają oni obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, jeśli wytworzą odpady w ilości nieprzekraczającej wartości wskazanych w rozporządzeniu. Rozporządzenie to będzie obowiązywać do 24 stycznia 2015 roku.
Powyżej wymieniłem podstawowe obowiązki dotyczące gospodarowaniem odpadami. Wytwórcy odpadów szkodliwych, podmioty wytwarzające ich znaczne ilości, a także firmy korzystające w znacznym stopniu ze środowiska (m.in. wprowadzanie do powietrza gazów i pyłów, pobór wód, wprowadzanie ścieków do ziemi, składowanie odpadów) obciążeni są dodatkowymi obowiązkami. Reguluje je ustawa z 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (p.o.ś.).
Na podstawie art. 286 p.o.ś. podmioty korzystające ze środowiska zobowiązane są prowadzić ewidencję zawierającą informacje m.in. o ilości pobranej wody i ilości ścieków wprowadzonych do ziemi lub rzek. W związku z uchwaleniem ustawy z 16 listopada 2012 roku o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, podmioty te – począwszy od 2013 – zgodnie z art. 285 p.o.ś. zobowiązane są przedkładać marszałkowi województwa wykazy informacji o korzystaniu ze środowiska i wnosić opłaty do 31 marca roku następnego (dotychczas przedsiębiorcy musieli rozliczać się co pół roku). Zgodnie z art. 289 p.o.ś. z opłaty zwolnieni są przedsiębiorcy, wobec których wysokość opłaty rocznej jest niższa niż 800 zł.
Radosław Folga
Prawnik w BSO Prawo&Podatki
Podstawa prawna:
1. Ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. nr 205 poz. 1585);
2. Ustawa z 14 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2013 r. poz.21);
3. Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361);
4. Ustawa z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. nr 21 poz. 94);
5. Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. nr 25 poz.150);
6. Rozporządzenie Ministra ¦rodowiska z 11 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, oraz kategorii małych i średnich przedsiębiorstw, które mogą prowadzić uproszczoną ewidencję odpadów (Dz.U. z 2001 r. nr 152 poz.1735).
Firmy zatrudniające pracowników muszą spełnić określone obowiązki wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące rozliczania za pracowników składek na ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe, chorobowe i składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Na podstawie art. 43 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (u.s.u.s.) przedsiębiorca, który po raz pierwszy zatrudnił pracownika zobowiązany jest do zgłoszenia się w ZUS jako płatnik składek. Ma na to siedem dni od dnia zatrudnienia. Dodatkowo, każdy następny zatrudniony przez firmę pracownik powinien być zgłoszony przez pracodawcę do ZUS także w ciągu siedmiu dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia – zatrudnienia pracownika na umowę o pracę lub zawarcia z nim umowy zlecenia.
@@
Kolejny obowiązek pracodawcy wynika z art. 41 u.s.u.s., zgodnie z którym płatnik-przedsiębiorca powinien po upływie każdego miesiąca przekazywać do ZUS imienne raporty miesięczne, za każdego zatrudnionego pracownika.
Na podstawie art. 46 u.s.u.s. pracodawca zobowiązany jest także do obliczania, potrącania z dochodów pracownika, rozliczania i opłacania składek za pracowników, za każdy miesiąc kalendarzowy. Rozliczenie to musi być dokonane w formie deklaracji rozliczeniowej.
Wszystkie wymienione obowiązki – zgodnie z art. 47 u.s.u.s. – powinny być zrealizowane do 15 dnia następnego miesiąca (w przypadku opłacania składek wyłącznie za siebie – do 10 dnia następnego miesiąca).
Zatrudnianie pracowników – obowiązki pracodawcy wobec Urzędu Skarbowego
Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej, płatnikiem jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna, zobowiązana do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Na tej podstawie, zgodnie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT) przedsiębiorcy zatrudniający pracowników zobligowani są obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy każdego zatrudnionego pracownika.
Zgodnie z art. 38 PIT, płatnicy w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, muszą wpłacić kwoty zaliczek do urzędu skarbowego właściwego według siedziby spółki bądź miejsca zamieszkania przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą.
Przedsiębiorcy, do 31 stycznia każdego roku, zobowiązani są przesłać do właściwego miejscowo urzędu skarbowego, na formularzu PIT-4R, roczną deklarację dotyczącą pobranych zaliczek na poczet podatku dochodowego. Dodatkowo, do końca lutego każdego roku pracodawca ma obowiązek złożyć w urzędzie skarbowym i przekazać pracownikom formularze PIT-11.
Należy pamiętać, że przy zmianie siedziby przedsiębiorstwa, podmiot ma obowiązek powiadomić nowy Urząd Skarbowy o tej okoliczności.
Należy też zwrócić uwagę na obowiązki pracodawcy wobec urzędów, mające swoje źródło w Kodeksie pracy (kp). Na podstawie art. 234 i 235 kp pracodawca musi zawiadomić inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy, jak również o każdym przypadku podejrzenia choroby zawodowej.
Wytwarzanie odpadów i korzystanie ze środowiska – obowiązki wobec marszałka województwa
W związku z uchwaleniem nowej ustawy z 14 grudnia 2012 roku o odpadach (u.o.), ze szczególną uwagą należy przyjrzeć się obowiązkom z niej wynikającym. Przedsiębiorcy często nie przykładają należytej uwagi do przepisów dotyczących ochrony środowiska i gospodarowania odpadami. Niesłusznie, z regulacji tych wynikają bowiem rozległe obowiązki, których niedopełnienie usankcjonowane jest karami finansowymi.
Organem administracji publicznej odpowiedzialnym za odbieranie sprawozdań od przedsiębiorców dotyczących korzystania ze środowiska naturalnego, wytwarzania odpadów i gospodarowaniem nimi jest marszałek województwa właściwy dla siedziby podmiotu.
koniec_str_1#
W polskim systemie prawnym obowiązuje generalna zasada, że podmiot korzystający ze środowiska (wytwarzający odpady lub zanieczyszczający środowisko) zobowiązany jest do poniesienia kosztów związanych z ich ponownym przetworzeniem bądź neutralizacją. W związku z powyższym, na podstawie art. 66 u.o. posiadacz-wytwórca odpadów, a zatem każdy, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów, powinien prowadzić ich ewidencję. Zgodnie z art. 76 u.o., do 15 marca każdego roku przedsiębiorcy powinni złożyć marszałkowi województwa na odpowiednim formularzu sprawozdanie o wytworzonych odpadach i sposobie ich zagospodarowania. Zobligowani do tego są m.in. przedsiębiorcy zobowiązani do prowadzenia ewidencji odpadów, podmioty objęte ustawą z 11 maja 2001 roku o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, firmy wprowadzające na teren Polski pojazdy, sprzęt elektryczny i elektroniczny, baterie lub akumulatory.
Należy przy tym wskazać na dyspozycję art. 71 u.o., zgodnie z którym podmioty wytwarzające odpady niebezpieczne w ilości do 100 kg rocznie oraz inne odpady w ilości do 5 ton rocznie mogą prowadzić uproszczoną ewidencję odpadów w formie karty przekazania odpadów. Z prowadzenia ewidencji w całości zwolnieni są przedsiębiorcy, którzy wytwarzają tylko odpady komunale (art. 66 u.o.), jak też przedsiębiorcy wytwarzający odpady wyszczególnione w rozporządzeniu Ministra ¦rodowiska z 11 grudnia 2001 roku w spawie rodzajów odpadów lub ich ilości – nie mają oni obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, jeśli wytworzą odpady w ilości nieprzekraczającej wartości wskazanych w rozporządzeniu. Rozporządzenie to będzie obowiązywać do 24 stycznia 2015 roku.
Powyżej wymieniłem podstawowe obowiązki dotyczące gospodarowaniem odpadami. Wytwórcy odpadów szkodliwych, podmioty wytwarzające ich znaczne ilości, a także firmy korzystające w znacznym stopniu ze środowiska (m.in. wprowadzanie do powietrza gazów i pyłów, pobór wód, wprowadzanie ścieków do ziemi, składowanie odpadów) obciążeni są dodatkowymi obowiązkami. Reguluje je ustawa z 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (p.o.ś.).
Na podstawie art. 286 p.o.ś. podmioty korzystające ze środowiska zobowiązane są prowadzić ewidencję zawierającą informacje m.in. o ilości pobranej wody i ilości ścieków wprowadzonych do ziemi lub rzek. W związku z uchwaleniem ustawy z 16 listopada 2012 roku o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, podmioty te – począwszy od 2013 – zgodnie z art. 285 p.o.ś. zobowiązane są przedkładać marszałkowi województwa wykazy informacji o korzystaniu ze środowiska i wnosić opłaty do 31 marca roku następnego (dotychczas przedsiębiorcy musieli rozliczać się co pół roku). Zgodnie z art. 289 p.o.ś. z opłaty zwolnieni są przedsiębiorcy, wobec których wysokość opłaty rocznej jest niższa niż 800 zł.
Radosław Folga
Prawnik w BSO Prawo&Podatki
Podstawa prawna:
1. Ustawa z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. nr 205 poz. 1585);
2. Ustawa z 14 grudnia 2012 r. (Dz. U. z 2013 r. poz.21);
3. Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361);
4. Ustawa z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. nr 21 poz. 94);
5. Ustawa z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. nr 25 poz.150);
6. Rozporządzenie Ministra ¦rodowiska z 11 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów odpadów lub ich ilości, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, oraz kategorii małych i średnich przedsiębiorstw, które mogą prowadzić uproszczoną ewidencję odpadów (Dz.U. z 2001 r. nr 152 poz.1735).
