Minister Sprawiedliwości rozporządzeniami – przekazał rozpoznawanie spraw z zakresu własności intelektualnej 5 sądom okręgowym – sądom ds. ochrony własności intelektualnej:

• Sądowi Okręgowemu w Gdańsku – z obszaru właściwości sądów okręgowych: w Bydgoszczy, Elblągu, Koszalinie, Olsztynie, Słupsku, Toruniu i we Włocławku,
• Sądowi Okręgowemu w Katowicach – z obszaru właściwości sądów okręgowych w: Bielsku-Białej, Częstochowie, Gliwicach, Krakowie, Nowym Sączu, Opolu, Rybniku i Tarnowie,
• Sądowi Okręgowemu w Lublinie – z obszaru właściwości sądów okręgowych w: Kielcach, Krośnie, Przemyślu, Radomiu, Rzeszowie, Siedlcach, Tarnobrzegu i Zamościu,
• Sądowi Okręgowemu w Poznaniu – z obszaru właściwości sądów okręgowych: w Gorzowie Wielkopolskim, Jeleniej Górze, Kaliszu, Koninie, Legnicy, £odzi, Sieradzu, Szczecinie, ¦widnicy, we Wrocławiu i w Zielonej Górze,
• Sądowi Okręgowemu w Warszawie – z obszaru właściwości sądów okręgowych: w Białymstoku, £omży, Ostrołęce, Piotrkowie Trybunalskim, Płocku, Suwałkach i Warszawa-Praga w Warszawie.
  oraz dwóm sądom apelacyjnym jako sądom odwoławczym tj. sądowi w Warszawie i w Poznaniu.
  Natomiast Sąd Okręgowy w Warszawie będzie jedynym sądem w kraju orzekającym w sprawach: własności intelektualnej dotyczących programów komputerowych, wynalazków, wzorów użytkowych, topografii układów scalonych, odmian roślin oraz tajemnic przedsiębiorstwa o charakterze technicznym.

Sprawy własności intelektualnej

Nowelizacja Kodeksu postępowania cywilnego w ramach postępowania w sprawach własności intelektualnej wprowadziła ponadto nową kategorię spraw sądowych – Sprawy własności intelektualnej – które mają zostać przekazane do wyłącznej właściwości ww. specjalistycznych sądów okręgowych.

Nowo powstałe sądy będą orzekać w sprawach praw autorskich i pokrewnych, praw własności przemysłowej oraz innych praw na dobrach niematerialnych, ale także w sprawach o:

• zapobieganie i zwalczanie nieuczciwej konkurencji,
• ochronę dóbr osobistych w zakresie, w jakim dotyczy ona wykorzystania dobra osobistego w celu indywidualizacji, reklamy lub promocji przedsiębiorcy, towarów lub usług,
• ochronę dóbr osobistych w związku z działalnością naukową lub wynalazczą.

Nowe przepisy wprowadzają ponadto w sprawach z dziedziny ochrony własności intelektualnej przymus reprezentowania strony przez zawodowego pełnomocnika (adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego).

Przymus ten nie dotyczy tylko spraw, w których wartość przedmiotu sporu nie przekracza 20.000 złotych oraz spraw, w których sąd zwolnił stronę z powyższego obowiązku.
Sąd może zwolnić stronę, na wniosek lub z urzędu, z obowiązkowego zastępstwa przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego, tylko w przypadku, gdy okoliczności sprawy, w tym stopień jej zawiłości, nie uzasadniają obowiązkowego zastępstwa. Zwolnienie takie może nastąpić w każdym stanie sprawy, w tym także na wniosek strony złożony w piśmie procesowym.

Czy wprowadzenie sądów ds. ochrony własności intelektualnej to dobre rozwiązanie?

Jak czytamy w komunikacie Biura Komunikacji i Promocji Ministerstwa Sprawiedliwości, nowelizacja przepisów Kodeksu postępowania cywilnego odnośnie do tej materii „to odpowiedź na formułowane od lat postulaty twórców, wynalazców, właścicieli znaków towarowych oraz wzorów przemysłowych, przedsiębiorców, a także przedstawicieli organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawników – praktyków, dotyczące wprowadzenia takich  wyspecjalizowanych sądów, które rozstrzygałyby sprawy dotyczące własności intelektualnej”.
Miesiąc po tym, jak sądy ds. ochrony własności intelektualnej rozpoczęły działalność, ciężko przewidzieć, czy spełnią pokładane w nich oczekiwania. Zastanawiające jest, chociażby czy sądy te z uwagi na ogłoszony w naszym kraju stan epidemii COVID-19 są istotnie przygotowane do działania pod względem kadrowym i technicznym.

Nie mniej jednak utworzenie wyspecjalizowanych sądów z całą pewnością należy ocenić pozytywnie, ponieważ sprawy własności intelektualnej tylko z pozoru wydają się proste i nieskomplikowane. A przymus posiadania profesjonalnego pełnomocnika w tego rodzaju sprawach, chociażby z uwagi na ich zawiłość, może przyczynić się do poprawy szybkości rozstrzygania spraw z zakresu własności intelektualnej.