To najbardziej lubiany typ osobowości. Wprowadza spokój do chaosu, a w miejscu pracy jest wysoko ceniony. Nic nie budzi jego nadmiernej ekscytacji. Nie przejmuje się zbytnio trudnościami. Jego życie przepełnia spokój i zależy mu na tym, aby nic go nie zmąciło. Potrafi dobrodusznie i bezkonfliktowo wchodzić w relacje z innymi, a także przekonywać do wykonania danego zadania.
Flegmatyk potrafi docenić każdą osobowość i ceni ludzi za pozytywy, jakie wnoszą do pracy.
Potrafi też przymknąć oko na niedociągnięcia. Flegmatycy nie lubią zmian. Lubią natomiast rutynowe czynności i dlatego dobrze sprawdzają się na stanowiskach, które wymagają pewnej powtarzalności. Są cierpliwi, sumienni i dokładni, czyli mają to, czego brakuje sangwinikowi czy cholerykowi. Flegmatycy mają zdolności administracyjne. Flegmatyk jest zrównoważony i nieskory do nadmiernego entuzjazmu. Kiedy flegmatyk kieruje zespołem, wszyscy mogą się wyluzować.
Jaki jest flegmatyk?
Podstawowe pragnienie flegmatyka to święty spokój a jego emocjonalna potrzeba to szacunek, jednak nie ze względu na wykonywaną pracę, ale za bycie tym, kim jest. Ma niskie poczucie własnej wartości i dlatego warto go doceniać. Ceni sobie ciszę i spokój. Flegmatyk nie lubi być zaskakiwany ani jeżeli ktoś przerywa mu pracę. Zaczyna być przygnębiony, kiedy jego życie lub praca stają się niespokojne. Czuje się niekomfortowo, jeżeli brakuje mu odpoczynku i nie ma możliwości ucieczki. Ulgę przynosi mu oglądanie telewizji, odpoczynek, relaksacja. Ważne jest dla niego łagodzenie konfliktów oraz uszanowanie jego przestrzeni. Dla flegmatyka ważny jest brak stresu oraz podnoszenie jego niskiego poczucia własnej wartości. Tęskni za ciszą. Słabo radzi sobie w niejednoznacznych sytuacjach. Ma doskonałe wyczucie, co jest dobre, a co złe. Potrafi mieć obiektywną opinię na temat trudnych spraw biurowych czy domowych.
Flegmatycy chętnie udzielają rad, aczkolwiek pod warunkiem, że nie są uwikłani w sprawę. Jeżeli okażesz mu szacunek, będzie dla ciebie dobrze pracować. Jest to szczególnie wyzwanie dla choleryków, którzy cenią sobie przede wszystkim wydajność. Flegmatyk natomiast jest cichy i skromny, co może powodować wrażenie, że nic nie robi.
Pamiętam jak miałem zespole pewnego flegmatyka. Jako jego choleryczny lider miałem wrażenie, że jest on po prostu leniwy i nic nie robi. „Cisnąłem”, i motywowałem go „po cholerycznemu” różnego rodzaju rankingami, nagrodami, rywalizacją, na co on w ogóle nie reagował. Nie znałem wtedy typów temperamentów i nie mogłem zrozumieć, dlaczego to nie działa.
Największe moje zaskoczenie pojawiło się, kiedy postanowiłam odpuścić i nie motywować go. Wyszedłem z założenia, że i tak nie poradzi sobie w sprzedaży i szkoda mojego czasu na pracę z nim. Okazało się to niewłaściwym założeniem. Kiedy dałem mu święty spokój i możliwość pracy w swoim własnym tempie, okazało się, że był skuteczny. To moje próby wywierania presji były głównym problemem. Była to dla mnie cenna i bolesna lekcja, ponieważ ta osoba zraziła się do mnie i nie chciała ze mną współpracować w dłuższym horyzoncie. Wielkim wyzwaniem dla choleryka jest umiejętność dostrzeżenia szarości w działaniu flegmatyka i niepodchodzenie do niego na zasadzie czerni i bieli.
Co jeszcze warto wiedzieć o flegmatyku?
Flegmatycy starają się trzymać dystans i unikają dramatyczny w sytuacji. Lubię i potrafią dokładnie wykonywać polecenia. Potrafią dostrzec i zaspokajać cudze potrzeby. Nie wnikając zbytnio w szczegóły i są dobrzy w znajdowaniu łatwiejszych sposobów robienia różnych rzeczy. Powierzchownie okazują przyjaźnie. Niezbyt lubią kontrolę. W skrajnych przypadkach mogą zatajać pewne informacje, wykazywać się niesubordynacją, skrajnie odwlekać. Flegmatyk
łatwo się obraża, przez co może nie odzywać się do kogoś przez dłuższy czas.
Flegmatycy potrafią przystosowywać się do okoliczności i mają wrodzoną umiejętność płynięcia z prądem. Są łatwi w kontaktach i przyjaźni, jednak gdy nie wywiązują się z zadań wymagających odwagi, ciężkiej pracy lub stawienia czoła sytuacji mogących prowadzić do konfliktu, tracą szacunek innych ludzi. Flegmatycy nie przejmują się za bardzo, gdy coś pójdzie źle. Mają pewność, że inni się o to zazdroszczą, a jeśli nie, to dojrzały flegmatyk weźmie się do roboty i szybko oraz skutecznie rozwiąże problem. Następnie wróci do swojej wygodnej rutyny i pozornej obojętności.
Mocne strony flegmatyków to łagodność, umiejętności przystosowawcze, uczynność, dyplomacja, skrytość, przyjazne nastawienie, cierpliwość, ofiarność, zadowolenia z życia, konsekwencja i sympatyczność. Flegmatycy bywają silnymi przywódcami, niejednokrotnie lepszymi od choleryków.
Jak współpracować z flegmatykiem?
Flegmatycy to mili ludzie, ale niczego nie potrafią doprowadzić do końca. Ważny jest dla nich spokój, dlatego należy im go zapewnić. Należy ich doceniać i szanować oraz budować ich poczucie własnej wartości, ponieważ mają zaniżoną samoocenę. Warto przymykać oko na ich wolniejsze tempo i wyrażać słowa uznania. Cenią sobie brak stresu i dlatego należy wyznaczać im terminy, ale nie poganiać, ani nie grozić. Ważny jest dla nich szacunek i chociaż mogą mieć najsłabsze wyniki, to muszą mieć poczucie, że są potrzebni.
Próbują przejmować kontrolę za pomocą zwlekania. Mają tendencję do spychania pracy na innych ze względu na swoją opieszałość. Są najlepsi w staraniu, aby wszystko działało dobrze w zespole. Potrafią znajdować wspólny grunt i zachowywać spokój w sytuacjach kryzysowych. Są odporni na nieprzyjemne sytuacje.
Są najlepsi w zrównoważonym zachowaniu oraz konsekwencji życiowej, podchodzeniu do spraw cierpliwie. Są bezkonfliktowi i wykazują się świetnym poczuciem humoru. Potrafią współczuć i pocieszać innych. Są niezastąpieni w znajdowaniu łatwiejszych sposobów działania. Są dobrymi słuchaczami, posiadają licznych przyjaciół. Flegmatycy z reguły za dużo nie mówią, natomiast warto ich prosić o wyrażenie swojej opinii, ponieważ ich obserwacje i wskazówki mogą być bardzo cenne.
Obszary do rozwoju dla flegmatyka
Warto, aby flegmatyk pracował nad sobą. Może charakteryzować go bowiem strachliwość i zamartwianie się, trudności w podejmowaniu decyzji, unikanie odpowiedzialności, upór, egoizm, nieśmiałość, zbytnia kompromisowość, brak zorientowania na cel, brak wewnętrznej motywacji, zachowywanie urazy, lenistwo i beztroska. Wolą patrzeć niż pracować, łatwo się usprawiedliwiają, lekceważą plany, tłamszą swoje emocje, potrafią zniechęcać innych, brakuje im zaangażowania, czasem są zbyt sarkastyczni i wykazują nadmierny opór co do zmian.
Jeżeli flegmatyk na poważnie potraktuje stojące przed nim wyzwania, może stać się lubianym i skutecznym liderem (co nie zawsze idzie w parze i nie jest tak łatwe dla choleryka) oraz wspaniałym przyjacielem i współpracownikiem.
Powodzenia!
Autor jest certyfikowanym trenerem biznesu i przedsiębiorcą. Prezes grupy BNI Sandecja
zrzeszającej właścicieli M¦P. www.lideruj.pl
