Niemniej jednak, osoby z uprawnieniami księgowego czy doradcy podatkowego nadal mogą posługiwać się certyfikatami w celu potwierdzania kwalifikacji zawodowych.
Od 10 sierpnia 2014 roku zniesiono posiadanie uprawnień do prowadzenia ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielania pomocy w tym zakresie, jak również sporządzania zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielania pomocy w tym zakresie. Deregulacja nie obejmuje natomiast udzielania opinii, porad i wyjaśnień podatkowych, jak również reprezentowania podatników, płatników i inkasentów przed organami administracyjnymi w postępowaniach oraz w obszarze kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. Udzielać opinii, porad i wyjaśnień podatkowych mogą wyłącznie doradcy podatkowi, adwokaci, radcy prawni i biegli rewidenci. Z kolei reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów pozostaje już tylko w gestii doradców podatkowych, adwokatów i radców prawnych.
Zniesiony został egzamin na usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych. W przypadku doradców podatkowych egzamin pozostał. Aby zostać certyfikowanym doradcą podatkowym obowiązkowe jest m.in. posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych, korzystanie z pełni praw publicznych, posiadanie wyższego wykształcenia i odbycie w Polsce sześciomiesięcznej praktyki zawodowej oraz zdanie egzaminu państwowego. Po deregulacji zmianie uległa zatem długości praktyk, jakie należy odbyć – skrócono je z dwóch lat do pół roku.
Od 10 sierpnia tego roku czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych będzie mogła wykonywać każda osoba, która:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych i niekaralność za ściśle określony katalog przestępstw, tj. za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, za przestępstwo skarbowe oraz za czyn określony w rozdziale 9 ustawy o rachunkowości,
2) oraz posiada ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej.
Osoby wykonujące czynności doradztwa podatkowego nie będące doradcą podatkowym także są zobowiązane do wykupienia ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.
Bilans korzyści i strat
Na deregulacji stracą uczelnie i ośrodki kształcenia, przygotowujące kandydatów do zawodów, chociaż osoby nie przystępujące do egzaminów nadal mogą (i powinny) korzystać z usług takich podmiotów. W związku z mniejszą ilością osób przystępujących do egzaminów, spadnie sprzedaż opracowań pytań egzaminacyjnych. Usługobiorcy też raczej nie zyskają. Obniżenie jakości świadczonych usług nie obniży realnie kosztów po ich stronie, może zaś zwiększyć ryzyko poniesienia przez nich strat.
Zdany egzamin nie jest na pewno gwarantem jakości i rzetelności świadczonych usług. Osoby z wieloletnią praktyką bez zdanych egzaminów i zdobytych certyfikatów potrafią świetnie sobie radzić na rynku usług księgowych i podatkowych. Zatem usługobiorcy na pewno nie stracą, gdy trafią na rzetelnego księgowego i konsultanta podatkowego (przykładowe określenie dla osoby wykonującej czynności doradztwa podatkowego, niebędącej doradcą podatkowym). Inaczej będzie w przypadku gdy skuszony niską ceną klient odda swoje rozliczenia w ręce osobie bez przygotowania teoretycznego i doświadczenia. Wówczas może stracić, czasem nawet i podwójnie.
Zdarzają się sytuacje, w których przedsiębiorcy pozostają w błędnym przekonaniu, że zawierając umowę z biurem rachunkowym na prowadzenie ksiąg rachunkowych czy podatkowych, odpowiedzialność za ewentualne błędy przechodzi na to biuro. Nic bardziej mylnego. W przypadku przeprowadzenia kontroli podatkowej i stwierdzenia nieprawidłowości z uszczerbkiem na rzecz Skarbu Państwa, to podatnik, a nie biuro rachunkowe czy konsultant podatkowy (doradca podatkowy), zobowiązany jest do uregulowania zaległości podatkowych. Przedsiębiorca będzie mógł natomiast domagać się odszkodowania na drodze powództwa cywilnego. Jeśli powstała zaległość w zapłacie podatków, to podatnik zapłaci również odsetki od takich zaległości podatkowych. W tym miejscu należy wskazać, że czym innym jest uregulowanie należności na bieżąco, a czym innym wpłata do budżetu zaległych podatków za dłuższy okres wraz z odsetkami – może to doprowadzić do zachwiania płynności finansowej przedsiębiorcy.
Osoby prowadzące działalność gospodarczą, nawet jeśli powierzają prowadzenie ksiąg czy rozliczenia podatkowe osobie trzeciej, podlegają również odpowiedzialności karnej skarbowej. Odpowiednio kierownik jednostki ponosi odpowiedzialność z tytułu nadzoru, także w przypadku gdy określone obowiązki w zakresie rachunkowości, z wyłączeniem odpowiedzialności za przeprowadzenie inwentaryzacji w formie spisu z natury, zostaną powierzone innej osobie za jej zgodą.
Paradoksalnie zatem, na całym zamieszaniu może zyskać Skarb Państwa.
Należy podkreślić, że w wyniku nowelizacji pozostaje aktualna zasada, zgodnie z którą z dniem dokonania wpisu na listę, osoba wpisana nabywa prawo wykonywania zawodu doradcy podatkowego i używania tytułu „doradca podatkowy”. Tytuł „doradca podatkowy” podlega ochronie prawnej. Jeżeli osoba nieuprawniona posługuje się tytułem doradcy podatkowego lub zawodowo wykonuje czynności doradztwa podatkowego zastrzeżone dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy, podlega grzywnie do 50 000 zł. Oznacza to, że tytułem „doradca podatkowy” nadal mogą posługiwać się jedynie te osoby, które są wpisane na listę doradców podatkowych.
Marzanna Pydyn, doradca podatkowy w Kancelarii Prawnej Chałas i Wspólnicy
Tu jesteś:
- Wiadomości
- Nowości
- Do kogo po poradę
